20 قدم با پسرتان همگام شويد

اينکه پسر شما يک موهبت شود يا مايهِ دردسر، 70 درصد به پدر و مادرش بستگي دارد و تنها 30 درصد مربوط به شانس و اقبال است.

با پسرتان دوست باشيد.

» به او بگوييد هر وقت مشکلي برايش پيش مي‌آيد به سراغ شما بيايد و به او اطمينان دهيد که شما هم قبل از هر قضاوتي به حرف‌هايش گوش مي‌کنيد و سپس به او کمک مي‌کنيد.
» به او بگوييد که براي هميشه پسر شما خواهد بود، چه رييس‌جمهور شود، چه کارگر، چه فقي و چه ثروتمند.

پسرتان را در معرض شرايط سخت مختلف زندگي قرار دهيد.

» بگذاريد با دوستانش به سفرهاي کوتاه برود و علايقش را دنبال کند. بگذاريد خودش باشد، او را تحت فشار نگذاريد، صبور باشيد. تنها چيزي که او نياز دارد زمان است و تنها شما هستيد که مي‌توانيد اين فرصت را به او بدهيد.

به پسرتان اجازه دهيد خودش راهش را انتخاب کند.

» به پسرتان فشار نياوريد که کار و حرفهِ شما را دنبال کند، و به خودتان وابسته و متکي‌اَش نکنيد. بگذاريد مدتي از شما دور شود و کارهاي مختلف را امتحان کند. سپس بگذاريد راهش را خودش انتخاب کند.

از پسرتان يک قهرمان بسازيد.

» پسر شما همچون الماس نتراشيده است، با صبر و استقامت، رفتارهاي ناهنجار و خشونت‌آميزش را از بين ببريد. يک ضرب‌المثل چيني مي‌گويد که با گذر زمان برگ درخت توت به ابريشم تبديل مي‌شود. تنها پدر و مادر هستند که مي‌توانند از پسرشان يک قهرمان بسازند يا او را به زمين بکوبند.
» گاه‌گاهي از پسرتان به عنوان يک قهرمان ياد کنيد، چه در زمينهِ درسي، ورزشي و چه در کارهاي روزمره. يادش بدهيد اعتماد به نفس داشته باشد. بعضي وقت‌ها به‌ش اجازه بدهيد با دوستانش رقابت کند؛ البته بايد مراقب دوستانش باشيد.

پسرتان را به خواندن کتاب تشويق کنيد.

» بايد سعي کنيد کتاب خواندن برايش يک عادت شود، اين کار را از کودکي به او آموزش دهيد.

با افراد خوب و منطقي نشست و برخاست کنيد.

» به خاطر داشته باشيد که نمي‌توانيد بستگان‌تان را انتخاب کنيد اما انتخاب دوستان‌تان در دست و اختيار شماست. نيازي نيست دوستان زيادي داشته باشيد، بهتر است در انتخاب همان چند دوست دقت بيشتري کنيد.

اشتباهات پسرتان را ببخشيد.

» اکثر پدرها دوست دارند پسرشان کار آن‌ها را ادامه دهد اما پسرها هرگز نمي‌فهمند سهم آن‌ها در اين فداکاري چيست. مراقبش باشيد اما نظرتان را بر او تحميل نکنيد. اگر از او بخواهيد تنها خواسته‌هاي شما را برآورده کند به غير از انزواطلبي چيزي عايدش نمي‌شود. اجازه دهيد اشتباه کند و از اشتباهش درس بگيرد.

بيشتر وقت‌تان را با پسرتان بگذرانيد.

» پدر هميشه مشغول کار و پول درآوردن است و فکر مي‌کند تمام وظايفش را نسبت به خانواده انجام داده است. مادر هم تمام وقتش را با دوستان و در مهماني‌هاي مختلف مي‌گذراند و فکر مي‌کند اين ارتباط‌هاي اجتماعي براي خانواده خيلي مفيد است.
» بيشتر وقت‌تان را به پسرتان اختصاص ديد، به او و هر چيزي که به او مربوط مي‌شود. اجازه بدهيد هر چه در قلبش هست به شما بگويد. کمتر حرف بزنيد و بيشتر گوش بدهيد. مجبور نيستيد مدرک دانشگاهي داشته باشيد، مجبور نيستيد تئوري نسبيت انيشتين را بدانيد، شما فقط به قلبي پُر از محبت نياز داريد.

از پسرتان در مقابل ديگران انتقاد نکنيد.

» کتک زدن و فرياد کشيدن باعث مي‌شود پسرتان احساس حقارت و ضعف کند و لجوج‌تر شود. سعي کنيد با آرامش با او صحبت کنيد. اگر احساس کرديد از دست او عصباني هستيد، خودتان را کنترل کنيد، از اتاقش بيرون بياييد و کمي قدم بزنيد. از همه مهم‌تر، بار خواسته‌هاي غير واقعي خودتان را روي دوش او نگذاريد. بچه‌ها دوست دارند بيش از آن‌که مورد انتقاد قرار گيرند الگو و نمونه باشند.

احساس مسووليت‌پذيري را به پسرتان بياموزيد.

» از همان دوران کودکي‌اَش مسووليت‌هاي کوچکي مثل مرتب کردن اتاقش، اسباب‌بازي‌ها و کتاب‌هايش را به او محول کنيد. به او ياد بدهيد از انجام کارهايي که به او محول شده خجالت نکشد.
» از زمان تولد تا 8 سالگي -صد ماه اول- بايد 4 کار را به‌ او ياد بدهيد:
1- محبت کردن
2- نظم و انضباط
3- احترام گذاشتن
4- سازگاري
و از 8 سالگي به بعد -صد ماه دوم- است که بايد معني پول را به‌ش آموزش بدهيد. زودتر از 8 سالگي، چنين آموزش‌هايي برايش بي‌معني‌ست و بعد از 16 سالگي هم فايده‌اي ندارد.

به پسرتان ياد دهيد شکست را بپذيرد و از پيروزي لذت ببرد.

» به او ياد بدهيد که چه در پيروزي و چه، در شکست مودب و مهربان باشد. به او بگوييد که هميشه پيروزي مهم نيست بلکه جرات شرکت در مسابقه هم اهميت دارد.

پسرتان را لوس بار نياوريد.

» مراقبت‌هاي بيش از حد ممکن است مانع از اين شود که او خود تجربه به دست آورد و نسبت به شرايط پيرامونش بينش صحيحي داشته باشد. اجازه بدهيد پسرتان مستقل شود. دوست داريد تمام چيزهاي خوب دنيا را به پسرتان بدهيد اما گاهي وقت‌ها نمي‌توانيد. به خاطر بسپاريد که بعضي مواقع از کلمه "نه" هم استفاده کنيد.

پسرتان را با ديگران مقايسه نکنيد.

» بدانيد هر پسري استعدادهاي نهفته‌اي دارد که شايد ديگري نداشته باشد. با اين مقايسه کردن‌ها باعث مي‌شويد پسرتان اعتماد به نفس‌اَش را از دست بدهد.

خودتان را به جاي پسرتان بگذاريد.

» هرگز از پسرتان انتظار قدرداني و تشکر نداشته باشيد و در صورتي که پسرتان از شما تشکر کرد رفتاري دوستانه با او داشته باشيد.
» موقعيت و شرايط پسرتان را با ربع قرن پيش و جواني خودتان مقايسه نکنيد، همه چيز تغيير کرده است.
» در مقابل رفتار‌هاي پرتان باحوصله باشيد. او خيلي باهوش‌تر و عاقل‌تر از آن چيزي‌ست که شما فکر مي‌کنيد. بهتر است منصف باشيد و خودتان را جاي پسرتان بگذاريد و بفهميد نيازها و احساسات او با شما خيلي فرق دارد. بدون اين‌که منتظر جوابي از طرف او باشيد نيازهايش را برآورده کنيد.
منبع:http://forums.mihandownload.com